In het kader van de International Transgender Day of Visibility hebben we een persoonlijk verhaal binnengekregen van een 1ste jaars cadet aan de KMA in Breda.
"Ik ben Chris , 1e jaars cadet op de KMA in Breda mij is gevraagd een stukje te schrijven over transacceptatie, hierbij mijn persoonlijke verhaal.
Niet alles verloopt vlekkeloos. Er zijn nog situaties waarin het wel wat lastiger is om trans te zijn op de KMA en vooral omdat ik vroeg in het proces zit.
Praktische Dingen zoals: in welke kleedkamer ga ik me omkleden? Wat ga ik dragen tijden de zwemles? Mijn deadname op klassenlijsten/passen/mails aangezien deze op mijn ID nog niet aangepast is dus deze automatisch worden overgezet. Het zijn allemaal dingen die soms erg confronterend of vervelend kunnen zijn.
Vooral in de BO1 heb je eigenlijk erg weinig tijd om gebeurtenissen te verwerken, omdat alles in een sneltreinvaart voorbij gaat. Hierdoor was het erg lastig om stoom af te blazen en merkte ik dat het soms wel pittig werd om door te pakken.
Gelukkig ben ik echt erg blij hoe de mensen in mijn omgeving met alles zijn omgegaan: zowel mijn mede-cadetten als het kader. Ik merk dat iedereen zijn best doet om mij en het proces te begrijpen. Mijn instructeurs, jaarkapitein en adjudant zijn altijd heel professioneel met mijn situatie omgegaan ook kan ik altijd bij hen terecht als ik ergens mee zit. Het siert ook het bedrijf waar wij allemaal werken. Na geluiden van mensen die een minder fijne tijd als transpersoon in dit bedrijf hebben gehad kan ik gelukkig vertellen dat ik deze ervaring niet heb gehad.
Ondanks dat het nog niet alles altijd makkelijk is denk ik dat we als defensie flinke stappen in de goede richting hebben gezet op het gebied van transacceptatie."